Przejdź do głównej zawartości

Chrząstki sumienia...

Szukaj na tym blogu

Strona główna
O mnie

Strona główna
O mnie

Strona główna
O mnie

Wyświetlanie postów z maj, 2019

Wyświetl wszystkie

Posty

[RECENZJA] Wojciech Dutka - "Czerń i purpura".

w dniu maja 19, 2019

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

To jest MAJ!

w dniu maja 18, 2019

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

[RECENZJA] J.R.R. Tolkien - "Niedokończone opowieści".

w dniu maja 17, 2019

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

[RECENZJA] Hanna Greń - "Chodzi lisek koło drogi".

w dniu maja 13, 2019

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

[RECENZJA] Christian Unge - "Jeżeli będę miał zły dzień, ktoś dziś umrze".

w dniu maja 01, 2019

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Więcej postów

Sandra z Chrząstek Sumienia

O autorze

Cześć! Jestem Sandra i miło mi będzie gościć Ciebie na moim blogu. Czego możesz się po mnie spodziewać?

Trochę powagi, śmiechu, ciekawych przemyśleń, recenzji książek i czego sobie życzysz. Zawsze możesz do mnie napisać!

Kontakt:

chrzastkixsumienia@gmail.com :)

Archiwizuj

maja 20231
kwietnia 20221
stycznia 20221
października 20201
czerwca 20201
maja 20203
kwietnia 20203
lutego 20209
stycznia 20203
grudnia 20193

listopada 20193
października 20193
września 20192
maja 20195
kwietnia 20195
marca 20196
lutego 201910
stycznia 20193
grudnia 20188
listopada 20183
października 20182
września 201812
sierpnia 20185

Pokaż więcej Pokaż mniej

Popularne

[RECENZJE] Jojo Moyes i jej Trylogia, czyli "Zanim się pojawiłeś", "Kiedy odszedłeś" i "Moje serce w dwóch światach".

Dzisiaj pierwszy raz przychodzę do Was z recenzjami książek. Nie ma co się ograniczać! Będą to trzy książeczki, prawdziwa Trylogia autorki Jojo Moyes. Zanim się pojawiłeś "Z muszaj się do przekraczania własnych granic. Nie spoczywaj na laurach. Noś z dumą swoje pasiaste rajstopy. A jeśli się upierasz, żeby związać się na stałe z jakimś śmiesznym gościem, zachowaj to gdzieś w sobie. Świadomość, że wciąż masz przed sobą możliwości, to luksus." Lou Clark to niezwykła osoba. Przez kilka lat pracowała w kawiarni, kiedy zmierzyła się z bezrobociem, poszukiwała pracy i trafiła... na stanowisko opiekunki osoby niepełnosprawnej. Pomimo tego, że współpraca początkowo w ogóle nie należała do najłatwiejszych, a sama Lou chciała się poddać po kilku godzinach, w późniejszym czasie nawiązała z Willem piękną relację. Jej chłopak, Patrick, wydaje się być zazdrosny o Willa. Czy słusznie? Szczerze - nie chcę spoilerować. Ale ta historia pochłonęła mnie do reszty...

Witaj, blogowy świecie!

Wchodząc do prawie nowego świata (o tym później, ha!) wypada się przedstawić. Bo... jakbyście zareagowali, gdyby nieznajomy Wam człowiek przyszedł na Waszą imprezę i w ogóle nic o sobie nie powiedział? Nawet jak ma na imię? Mam na imię Sandra. Mam 22 lata. I na tym można byłoby skończyć, c'nie? Kiedyś żywo interesowałam się psychologią, jednak skończyłam pierwszy stopień historii. O drugi stopień mnie nie pytajcie, bowiem nie wiem, co dalej ze sobą zrobić. Jestem książkoholiczką. To trudna "choroba", o której nie raz będę Wam wspominać. Odkąd pamiętam - czytam dużo. Teraz jeszcze więcej... Piszę wiersze, aczkolwiek nie mianuję się poetą. Bowiem poetą się jest, a nie bywa. Ja musiałabym bywać. Żadne publikacje (a było ich, nie chwaląc się, kilkanaście) nie czynią mnie poetą. Prozą również się zajmuję. Zajmowałam się fotografią na "śmieszno-poważnie", bowiem należałam do pokolenia, dla którego założenie fanpejdża z imieniem i nazwiskiem oraz członem końco...

Powrót do niemożności powrotów

Witajcie. Dawno, dawno temu, za górami, za lasami... była sobie Sandra pisząca regularnie na bloga. Dodawała sobie posty o wielu tematykach, które mniej lub bardziej cieszyły się zainteresowaniem. Czytała sobie książki, recenzowała je na blogu oraz na Instagramie, dodawała różne zdjęcia i... żyła sobie "szczęśliwie". Pewnego pamiętnego majowego dnia w temacie zaczęło sypać się wszystko. W tym marazmie Sandra trwała... do dzisiaj. Ale na jak długo? Przychodzi jesień. "(...) będzie psychicznie trudniej". Mam nadzieję, że "nowy" czas spowoduje, że będzie więcej okazji do czytania, pisania i robienia wielu rzeczy, o których nawet filozofom się nie śniło. Być może podchodzę zbyt "pompatycznie" do pewnych sytuacji, niemniej jednak czas na... zmiany. Uwierzcie mi, jeśli coś przeszkadza Wam w życiu - warto to zmienić. Albo wrócić do tego momentu, kiedy było Wam dobrze. Niestety nie mamy umiejętności teleportacji, dlatego też próba powrotu ...

Formularz kontaktowy

Nazwa

E-mail *

Wiadomość *

Zgłoś nadużycie

Obsługiwane przez usługę Blogger

Autor obrazów motywu: gaffera