Cześć. Dawno mnie tutaj nie było. Zauważyłam, że przerwy mnie lubią, a ja tak bardzo nie umiem w bloga.
Ta niedziela jednak "zmusza mnie" do wykonania pewnych czynności, o których codziennie zapominam, bądź zwyczajnie nie mam na nie czasu.
Pierwszy do odstrzału przychodzi wiersz.
Uderzyłam się w rękę
zapominając wziąć ze sobą
głowę z chmur
zostawiłam za sobą
skrajną rzeczywistość
Bez głowy to tak
jak bez prawej ręki
potykam się o własne mózgowie
na wątrobie kwitnie narośl
bez łacińskiej definicji
Nie trafiam słowami
póki piłka w grze
- to nie piłka nożna
to tylko gra emocji
bez podania przyczyny
Łatwiej jest sobie wyobrazić
człowieka bez serca
od człowieka bez narządów płciowych
Wiersz, który zapada w pamięć. Piękny i interesujący dobór słów.
OdpowiedzUsuńDziękuję!
UsuńWiersz naprawdę ciekawy :) Na pewno odbiorcą się spodoba :) pozdrawiam serdecznie 😊
OdpowiedzUsuńDziękuję!
UsuńPiękna poezja :) Uwielbiam :)
OdpowiedzUsuńnieźle... nie spodziewałam się takiego zakończenia :)
OdpowiedzUsuńCzytałam kilka razy...wiersz jest naprawdę rewelacyjny!
OdpowiedzUsuńWiersz pełen skrajności i gry słów :) Podoba mi się :)
OdpowiedzUsuńCieszę się że znowu piszesz i pokazujesz na blogu swoją twórczość :)
OdpowiedzUsuńSuper że piszesz i dzielisz się z nami swoimi wierszami na blogu :)
OdpowiedzUsuńTeż czasami potrzebuję dłuższych przerw od bloga :)
OdpowiedzUsuńFajnie, że znów podzieliłaś się z nami swoją twórczością :)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy wiersz! Jest w nim coś, co przyciąga uwagę.
OdpowiedzUsuńŚwietny wiersz, super twórczość :)
OdpowiedzUsuńWow kochana zaskakujesz twórczością 😻
OdpowiedzUsuńŚwietny wiersz :) Pisz jak najwięcej :) Ja kiedyś sama próbowałam pisać wierszem. Musiałabym znowu spróbować...
OdpowiedzUsuńBardzo mi się podoba :-)
OdpowiedzUsuńCiekawy wiersz heh zdolna jesteś 😁👍
OdpowiedzUsuń