[RECENZJA] Joanna Zaręba - "Krótka historia psychologii"

Dzisiaj przychodzę do Was z książką i liczę, że będę wpadać w miarę regularnie. 

Przed nami książka o pięknym tytule "Krótka historia psychologii". Nie ukrywajmy - to jest krótka historia. Z pewnością taki był zamysł autorki. Uwierzcie mi, gdyby chciała wydawać całą historię psychologii - musiałaby napisać syntezę, a wręcz podręcznik akademicki. Z pewnością nie taki był zamierzony cel. Nie sądzę również, aby taka pozycja znalazła sobie fanów. Po taką syntezę "musieliby" sięgać jedynie studenci kierunków około-pedagogicznych. I to też - nie zawsze. :) 

Krótka historia psychologii pokazuje, jak fascynujący może być świat umysłu i jak długą drogę w dziedzinie psychologii pokonaliśmy od starożytności do dziś. Chociaż nazwa „psychologia” po raz pierwszy użyta została dopiero w 1520 roku, to jednak korzenie dziedziny sięgają daleko głębiej i opowieść o niej zaczyna się już w starożytnej Grecji. Greckie korzenie ma również sama nazwa, która składa się ze słów logos (oznaczającego myśl lub słowo) i psyche (oznaczającego duszę). W mitologii starożytnej Grecji Psyche jest piękną, skrzydlatą boginią, zakochaną w Erosie i uosabiającą ludzką duszę. Psychologia zaczęła się zatem od próby udzielenia odpowiedzi na pytanie, czym owa dusza jest. Pytanie to wciąż jest aktualne, choć zmienia się jego rozumienie i zmieniają się udzielane odpowiedzi – a próbujących było wielu: od Platona i Arystotelesa przez Locka, Kanta, Freuda czy Junga aż po Philipa Zimbardo. Książka Joanny Zaręby zabiera czytelnika w podróż po tej fascynującej historii.

Czytało się naprawdę krótko. Właśnie tym cechuje się krótka historia. Dodatkowo postacie wymienione w książce znam ze swoich etapów kształcenia. Tak, nawet o Zimbardo miałam na studiach. Ciekawe, c'nie? 

Jednak jeśli miałabym coś zmieniać w tej książce to na miejscu autorki dodałabym przypisy. Może nieliczne, ale... w moim skromnym mniemaniu w takich pozycjach książkowych potrzebne są jakieś odnośniki. Dla ciekawych. 

:)

Komentarze

  1. Bardzo lubię książki tego typu!

    OdpowiedzUsuń
  2. Gdy miałam 20 parę lat, ludzki umysł bardzo mnie interesował :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Właśnie ta książka widnieje na mojej chciejliście i muszę ją wreszcie zamówić bo psychologia to ostatnio mój konik ( a dodam, że zawsze uważałam tę dziedzinę za jakieś pitolenie... taki by ze mnie ignorant... )

    OdpowiedzUsuń
  4. zdecydowanie coś dla mnie, zapisuje:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Mignela mo juz ta książka.. ciekawa jej jestem :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Czasami lubi sięgnąć po tego typu książki, bo sam ludzi umysł mnie fascynuje.

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo lubię ten rodzaj książek :) chętnie przeczytam :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Nie lubiłam tego typu książek, aż nie zagłębiłam się w tajniki psychologii. Teraz chętnie przeczytam :)

    OdpowiedzUsuń
  9. lubię takie tematy. może nie ciągle, ale od czasu do czasu :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za zainteresowanie postem. To motywuje mnie do dalszej, systematycznej pracy. Pozdrawiam,

Sandra. :)