[RECENZJA] Eric-Emmanuel Schmitt - Madame Pylinska i sekret Chopina

Eric-Emmanuel Schmitt - czy jest ktoś, kto nie zna tego nazwiska?
Dla mnie dzisiaj czas na Madame Pylinska i sekret Chopina.
Każdy z nas wkracza czasem na ścieżkę, której nie zna końca. Nie wie, co będzie czekać na finiszu drogi. Ale mówi się, że cel nie jest ważny, a droga do niego. W tym przypadku z takim losem mierzy się Eric. Wtedy student filozofii. Pokochał muzykę, kiedy usłyszał dzieła Chopina. Chciał grać na fortepianie. Jednak ciągle czegoś mu brakowało i nie pasowało w interpretacji. Dlatego też zapisał się na lekcje muzyki i gry na fortepianie do Madame Pylinskiej. Pewnej Polki, która okazuje się być nietypowym nauczycielem. Jej metody nie są typowe dla nauczycieli muzyki. Nie do końca jej uczeń rozumie zadania przez nią zadane; w jakim celu ma je wykonywać. Niemniej jednak Pylinska nie tylko gry na fortepianie uczy swego ucznia. Dzięki jej metodom Eric zrozumiał, jakie jest jego prawdziwe powołanie. 🙂

Czy nie chcielibyśmy odkryć w podobny sposób swojego powołania? Być nieco nakierowanym przez kogoś z zewnątrz, o większym doświadczeniu, nie tylko życiowym... Wszyscy szukamy jakichś wskazówek, co do dalszego życia. No chyba, że kierujemy się dewizą, która mówi o tym, że ważne jest to, co dzieje się tu i teraz?

Ta książeczka jest dosyć krótka, jeśli chodzi o treść. Jednak jest to mądra pozycja, zawierająca prawdziwe przesłanie, które do życia można spokojnie odnieść. To ceni się właśnie w książkach Schmitta. Ponadczasowość. Czytanie książki to jest czysta przyjemność. Autor posiada lekki styl pisania. Inaczej nie wyobrażam sobie napisania tej książki. Autentyczność. Polecam!