Zostałam nazwana małą wariatką

Muszę się Wam do czegoś przyznać.
Ciągle wydawało mi się, że żyję w miarę normalnym świecie. Pomimo, że myślałam, że nie nadaję się do tych czasów, pełnych maratonów, problemów, kłamstw i obłudy. Kreowałam swoją rzeczywistość od lat. Ta rzeczywistość dla niektórych teraz pewnie może okazać się zagadką. Od dawna staram się w funkcjonować w społeczeństwie bez żadnych zarzutów, jestem aktywna, w miarę towarzyska (jak mi się zachce) i empatyczna. Oczywiście mój charakter nie posiada samych superlatywów, powiedziałabym, że ma znacznie więcej wad niż zalet, aczkolwiek nie wydaje mi się, że jestem bardzo złym człowiekiem, którego trzeba alienować. Z pewnością jedną z moich najgłębszych wad jest (nad)wrażliwość, przejawiająca się w różnym stopniu. Oraz inne moje widzimisię.

Ciągle mi się wydawało, dopóki nie zostałam nazwana małą wariatką. STOP!

Kochani! Co się dzieje z tym światem? W k'woli ścisłości - ja się o ten zwrot nie obrażam, to dla mnie komplement. Jest tylko jedno "ale" - czy wszystko musicie brać na serio? Czy potraficie żyć trochę mniej poważnie? Uwierzcie, niektórzy o taki zwrot z moich słów obraziliby się na mnie na śmierć i życie, wyklinając mnie i urywając ze mną kontakt. Co z Wami się dzieje do cholery?! Trochę wariactwa w życiu nigdy nikomu nie zaszkodziło. Wariactwa, przez które nie cierpi drugi człowiek!

Chociaż... wyjdę Wam na przeciw.
Nauczcie się rozróżniać obrażanie kogoś od zwykłego, niepoważnego stwierdzenia faktu sensu stricte. :) Bo nazwanie kogoś obrzydliwą i poj#$@$@ną SZUJĄ nie jest czymś miłym.

Wrzućcie na looz! Pozwólcie sobie być małymi wariatami!